Milan Dontje

“Eigenlijk komt het allemaal door mijn vader, Arthur. Hij heeft vroeger gekart en wilde heel graag dat zijn kinderen dit ook gingen doen. Eerst was mijn broer aan de beurt. Bij hem werd echter al snel duidelijk dat hij het niet leuk genoeg vond om er echt in door te gaan. Af en toe ging ik wel met hem mee als toeschouwer, hier is mijn passie voor het karten ontstaan. Voor mijn 8e verjaardag kreeg ik mijn eerste kart. Sindsdien heb ik het kartvirus echt te pakken gekregen. Het duurde wel vijf jaar totdat ik een succes behaalde in deze wereld. Ik werd toen gelukkig wel gelijk Nederlands Kampioen.”

“Eigenlijk was heel vorig jaar een hoogtepunt. Dat jaar werd ik Europees kampioen GT4, de een na hoogste klasse in de toerwagens. Dit was echt een geweldig hoogtepunt. Daarnaast was vorig jaar een super competitief en druk jaar. Ik zie alle mogelijkheden die ik vorig jaar heb gekregen als een beloning voor al het harde werk van de afgelopen jaren. Een andere hoogtepunt waar ik nog steeds trots op ben is het Nederlands Kampioenschap in 2012 in de koningsklasse van de karting, de KZ2.”

“In de racewereld is het moeilijk een plekje te bemachtigen bij de fabriek. Het is mijn doel om dit te verwezenlijken en met deze sport mijn inkomen te kunnen verdienen. Daarnaast wil ik de 24 uur van Spa winnen. Dit is een van de meest competitieve wedstrijden in de wereld van de GT3 klasse. Hier doe ik dit jaar aan mee, dus wie weet behaal ik dit doel dit jaar al wel. Mijn jongensdroom is altijd geweest de 24 uur van Le mans te winnen. Genoeg dromen dus om na te streven voor mij!”

“Ik ben denk ik een van de weinige coureurs die het belangrijk vindt totaal relaxt te zijn. Mijn voorbereiding is hetzelfde als die van de legendarische coureur James hunt. Rustig een praatje maken met het team, grapjes maken en daarbij een kalmerende sigaret. Dit klinkt misschien niet heel professioneel, maar voor mij werkt dit om het beste uit mezelf te halen.”

“Sinds kort rijd ik in een Alfa Romeo Guilia. Italianen vind ik nog steeds de beste autobouwers. Zij zijn echt superieur in emotie terug laten komen in een auto. Als je een goede degelijke auto wilt rijden kies je voor een Duitse uitvoering. Wil je passie en emotie, dan kies je voor een Italiaanse auto.”

“Eerlijk gezegd heb ik geen ultieme droomauto. Als ik een auto zou moeten kiezen is dat de Ford GT en dan met deze auto de 24 uur van Le Mans rijden. Dit is in mijn ogen de meest legendarische auto, bij zo’n bijzondere race zou het perfect zijn.”

“Nooit meer racen. Ik kan zo slecht tegen mijn verlies dat ik dan echt liever stop met racen. Door mijn enorm competitieve karakter wil ik alleen maar winnen, eigenlijk in alles wat ik doe. Racen is echt mijn passie maar altijd verliezen, daar pas ik voor.”