Interview Maarten Hogenhuis
Maarten Hogenhuis is één van Nederlands be(kend)ste saxofonisten. Hij speelt in verschillende groepen: de powerjazzgroep BRUUT!, het kwintet van Reinier Baas en Krupa & The Genes. Tevens leidt hij zijn eigen trio, het Maarten Hogenhuis Trio. De 33-jarige Maarten is geboren in Leeuwarden en komt uit een gezin met een oudere zus en broer. Zijn vader is muzikant en fluitenbouwer. Niet zo gek , dat hij op zijn zesde al begon met saxofoon spelen en dat altijd is blijven doen. Wij zijn benieuwd naar het bijzondere verhaal van deze sympathieke saxofonist en gaan met hem in gesprek.
Wist je van jongs af aan al dat je van je hobby je beroep wilde maken?
“Ja, eigenlijk wel. Ik heb nooit getwijfeld aan het feit of ik muzikant wilde worden, maar ik heb wel een tijd gedacht dat dit niet per se saxofonist zou zijn. Dat was zo rond mijn zestiende. In de muziek waar ik destijds naar luisterde zat heel weinig saxofoon, dus toen begon ik me af te vragen waarom ik dit eigenlijk wilde. Totdat ik naar een album van Candy Dulfer luisterde en dacht: ik wist niet dat saxofoon zo sexy kon zijn. Vanaf dat moment heb ik hier nooit meer aan getwijfeld.”
Wat is jouw meest bijzondere optreden?
“Nou, er gaan nu wel een paar optredens door mijn hoofd. De eerste keer North Sea Jazz in de band van Ruben Hein was heel speciaal, maar het jaar daarna was nóg specialer. Toen speelde ik er met mijn eigen band, BRUUT!. Ik denk dat dat in 2012 was. Vanaf het moment dat ik wist van het bestaan van North Sea Jazz, droomde ik er al van om daar een keer te mogen spelen. Dat dit al zo snel gebeurde was heel bijzonder. Vooral met mijn eigen band en muziek. Ik heb het optreden nog weleens teruggeluisterd. We waren allemaal zenuwachtig, dus alles ging echt veel te snel en te hard, ha ha.”
“Soms zie je iemand in een hoodie jazz spelen, maar dat klopt gewoon niet”
Welke boodschap wil je aan mensen meegeven die nog nooit bij een jazzconcert zijn geweest?
“Dat je geen voorkennis hoeft te hebben voor jazzmuziek. Veel mensen gaan niet naar een jazzconcert, omdat ze denken dat ze het niet snappen en denken dat ze daar niet voor in de wieg zijn gelegd. Terwijl je op zoveel manieren naar jazz kunt luisteren. De missie van BRUUT! is om mensen die niet naar jazzmuziek luisteren toch naar onze optredens te laten komen. Dit doen we door veel andere soorten muziek terug te laten komen. We horen vaak achteraf: ‘ik luister eigenlijk nooit naar jazz, maar ik vond dit wel heel leuk!’. Dat is het grootste compliment dat wij kunnen krijgen!”
Wie is jouw grootste inspiratiebron?
“Dat is zonder twijfel Benjamin Herman. Hij maakt jazz heel sexy en toegankelijk voor een groter publiek. Bij hem hoorde ik voor het eerst dat er heel veel andere invloeden van muziek in zaten. Muzikaal is hij een groot voorbeeld, maar hij nam me ook onder zijn hoede toen ik in Amsterdam kwam wonen in 2006. Hij heeft veel voor mij betekend, ook voor BRUUT!. Hij heeft ons ooit gevraagd om de afterparty te organiseren voor een reeks concerten die hij organiseerde in het Concertgebouw. Zo hebben wij destijds contact gelegd met onze voormalige platenmaatschappij, dat is heel belangrijk geweest. Daarnaast is hij nog eens een onwijze fashionman en loopt en speelt hij altijd in de mooiste pakken, dat vind ik ook te gek!”
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
“Lekker thuis zijn met mijn vrouw Mylène. Als muzikant ben je vaak onderweg en ik ben van nature eigenlijk niet iemand die vaak uitgaat, onder andere omdat ik vanaf mijn zestiende al in een café op het podium sta. Thuis zijn vind ik heerlijk. Lekker samen wandelen en spelletjes doen, super burgerlijk.”
Jouw vrouw is ook jouw manager. Hoe is dit zo gekomen?
“Mylène en ik hebben elkaar ontmoet op het conservatorium. Van nature ben ik vrij chaotisch en een echte uitsteller. Ik focus me altijd op de muziek, dat vind ik het belangrijkste. Alles wat daaromheen gebeurt vind ik afleiden van waar het om gaat, maar dat is juist ook heel cruciaal. Mylène heeft een ijzeren discipline en zorgt er altijd voor dat de dingen die vervelend zijn als eerste worden afgevinkt en ik ben precies andersom. Wat dat betreft zijn wij echt yin en yang. Op een gegeven moment zei ze: waarom bundelen we onze krachten niet? Inmiddels doet ze ook het management van BRUUT!. Zonder haar zou het allemaal in duigen vallen.”
In 2016 werden jullie met BRUUT! door Esquire uitgeroepen tot best geklede band. Ben je in het dagelijkse leven ook veel met mode bezig?
“Ja, dat was te gek! Nou, ik heb eigenlijk heel veel verschillende soorten kledingstijlen. Ik loop er thuis soms bij, daar ga en wil ik het niet eens over hebben, dat is gewoon puur comfort. Maar voordat ik ergens naar toe ga, denk ik altijd na over die situatie en daar kleed ik me dan voor.”
The Black Tux
Een tuxedo is een echte musthave voor de feestdagen. Deze klassieke smoking voldoet aan alle stijl etiquette. Uiteraard is dit pak volledig naar wens samen te stellen, zodat jij een smoking hebt die volledig bij jouw persoonlijke kenmerken past.
Materiaal
Loro Piana • Tasmanian wool 150’S
Prijs
Volledig op maat • Vanaf €1399
Aan de hand waarvan bepaal je dat?
“Bij heel veel optredens weet je: dit is een optreden waarbij ik in pak moet. Bijvoorbeeld wanneer ik met Rein de Graaf, een pianist van 77 jaar oud uit het Jazz Era, speel. Die zie je echt niet in een T-shirtje op het podium staan. Dan ga ik in een bruin wollen of een blauw pak en dan kan ik er nog voor kiezen of ik daar een das bij draag ja of nee. Daar denk ik ook over na. Bij sommige optredens draag ik wel een pak, maar doe ik geen das om.”
Waar kijk je dan naar?
“Dat is afhankelijk van de locatie waar ik sta. In een theater ga ik sneller in pak dan wanneer ik in een café sta. En als ik in een café sta, maar ik speel met Rein de Graaf dan ga ik wel weer in pak. Als ik als solist of met een groep muzikanten word uitgenodigd om ergens op een casual plek te gaan spelen, trek ik altijd een net overhemd, een zwarte broek en nette schoenen aan.”
“Hoe moeilijk het ook is, laat je eens verrassen door de echte vakidioten. Ik heb een duidelijke sfeer en beeld besproken met Michael, daarop hebben we samen een stof en ontwerp uitgekozen. Uiteindelijk heb ik met volledig vertrouwen in Michael losgelaten op de detailleringen en afwerkingen.
“Zodra dat pak aan gaat is het een beetje alsof je transformeert in Batman”
Dus je bent wel veel met mode bezig?
“Ja, klopt. Ik kan er niet tegen als ik naar een optreden ga en ik het idee heb dat de muzikant niet over zijn of haar kleding na heeft gedacht. Het komt heel precies. Soms zie je iemand in een hoodie jazz spelen, maar dat klopt gewoon niet. Met BRUUT! spelen wij altijd in een zwart pak en zodra dat pak aan gaat is het een beetje alsof je transformeert in Batman. Op dat moment zijn we in functie. We lopen anders, voelen ons anders en we spelen zelfs anders. Het is echt een uniform wat dat betreft. Ik vind het gewoon belangrijk om er goed uit te zien. Muzikanten -en dan heb ik het voornamelijk over jazzmusici- vergeten weleens dat visuele aspect. Mensen kijken ook naar muziek. Sommigen kijken nog meer naar muziek dan dat ze ernaar luisteren. Als je dan niet nadenkt over hoe iets er op het podium uitziet, is dat gewoon zonde.”
Heb je een favoriet kledingstuk en waarom?
“Mijn trouwpak. Als je een vrouw bent, kun je je trouwjurk maar één keer aan, maar ik mag nog geregeld in mijn trouwpak spelen. Dat is voor mij altijd extra bijzonder.”
Tekst: Odette van der Veeken
Fotografie: Mike Vlietstra
